اسرار دفینه

فروش فلزیاب، فروش طلایاب، گنج یاب تصویری

اسرار دفینه

فروش فلزیاب، فروش طلایاب، گنج یاب تصویری

سنگ قورباغه

سنگ قورباغه

    در مصر باستان قورباغه نماد تولد الهه هگت بوده است و همیشه در هنگام زایمان مادران و زنان مصری حضور داشته است! جالب اینکه، مسیحیان اولیه، قورباغه را به عنوان نمادی از رستاخیز مسیح می دانسته اند.
 
    ولی در نشانه های دفینه، قورباغه خصوصیات واضحی دارد و مهم ترین آن، جهش به سمت جلو می باشد و معمولا باید در کنار یک رود یا برکه ای آب قرار داشته باشد و این علامت علامت آخر نیست و باید به سمت جهش آن به دنبال نشان بعدی باشید. ضمنا یک خصوصیت دیگر آن گرفتن طعمه از راهی دور می باشد و به همین منضور اگر قورباقه رو به رودخانه قرار داشت، اصلا تعجب نکنید و فکر نکنید که هدف نهایی در آب می باشد! بلکه هدف آن طرف آب بوده و در آنجا باید به دنبال علامت آخر باشید . ضمنا بعضی ها نیز به حالت چشمان قورباغه اشاره داشته و توجه ویژه ای به آن دارند و معتقدند که چشمان قورباغه، به دو طرف مختلف نگاه می کنم و میتواند نشانگر دو هدف باشد. در کل باید به تمام اجزاء آن دقت کافی داشته باشید، چرا که می تواند در یافتن نقطه نهایی، به شما کمک موثری بنماید.


چه قبور و مزارهایی دارای گنج و دفینه هستند ؟

کجاها رو حفاری و کاوش کنیم و کجاها رو کاوش نکنیم ؟

برای پاسخ این سئوال ، فقط کافیست نگاهی به تاریخ و زمان بکار گیری طلا در دوره های مختلف بیاندازیم .

مطمئنا زمانی که در ایران طلا وجود نداشت نباید انتظار داشته باشیم که در قبور ایشان طلا پیدا کنیم . مصریان و سومریان ، در این مورد از ایران پیشی گرفته اند و مصریان در حدود چهار هزار سال است که از طلا استفاده میکنند البته در اوایل به کار گیری طلا در مصر ، این فلز مختص فرعون و خانواده او بود و دیگران حق استفاده از آن را نداشته اند .

در هر حال ، قبل از هخامنشیان حدود سه هزار سال قبل ، ایرانیان از مس و مفرغ و آهن و برنج  ، برای تزئینات و همچنین لوازم جنگی استفاده میکردند پس قبوری که منتسب به مهر پرستان ابتدایی و همچنین چند ایزدان باستان  است، دارای طلا نیست زیرا در این دوره ها اصلا طلا وجود نداشت .


از زمان هخامنشیان به بعد ، طلا وارد گردونه فلزات ایران شد . ( البته برخی از باستان شناسان اعتقاد دارند که طلای ایرانی ، پانصد سال قبل از هخامنشی در ایران وجود داشته ولی در مقیاس بسیار کم )

پس قبوری که منتسب به دوره قبل از هخامنشیان باشد ، در بهترین حالت دارای ابزار آلات و یا وسایل تزئینی مسی یا مفرغی و یا ....است . این قبور از نظر میراث فرهنگی دارای ارزش هستند ولی از نظر من و شما نه . ادوات مسی بدون شک اکسیده شده و نمی توان آن را ذوب کرد و به مس رسید . خواهشا این قبور را باز نکنید  . نشانه ای که می توان آن را به کار گرفت این است که ظهور فلز طلا ، تقریبا با رسمی شدن خط میخی هم زمان است . به راحتی می توان اینطور استنباط کرد که اگر در قبور خط به کار رفته باشد احتمال وجود دفینه بیشتر است البته فقط احتمال .

ایران عزیزمان ، طبق برآوردهای باستان شناسان ، بین هفت هزار تا دوازده هزار سال تمدن در خود نهفته دارد و بسیاری از این قبور هنوز هم وجود دارند که مربوط به هزاران سال پیش است . این قبور را باز نکنید .

وجود دفینه در قبور و مقابر مربوط به حدود دو هزار و هفتصد سال پیش تاکنون است . حال چگونه می توان فهمید که این قبور متعلق به چه زمانی است ؟

یکی از راه ها وجود خط است .

راه دیگر وجود قبرستان است . یعنی زمانی که ایرانیان تصمیم گرفتند که مردگان خود را در مکان خاص دفن کنند . زیرا پیشینیان معمولا در خانه هایشان دفن میکردند .

راه دیگر برای فهمیدن عمر این قبور ، کتابخانه ها و کتابهای خطی بومی است .

تاریخ منطقه و همچنین اتفاقاتی که در منطقه افتاده بسیار کار گشاست .

این قبور معمولا مدور حفر می شدند .دارای سنگهای بزرگ  و همچنین دارای عمق کم هستند . فرد مدفون به جهت خاصی خوابانده نشده و اگر سه قبر شکافته شود می بینید که در سه جهت مختلف دفن شدند . خلاصه به طور کل اگر این نوع قبور را ببینید خودتان متوجه خواهید شد زیرا  استخوانها نیز به زمین چسبیده و در حال جذب به زمینند . و بسیاری نشانه های دیگر که به آن در مطالب بعد خواهیم پرداخت .

معمولا قبور دوره سلوکیان واواخر اشکانیان و دوره هخامنشیان دارای بهترین هدایا هستند .در ادوار پس از ساسانی و طلوع اسلام ، دفینه گذاری از قبور و مقابر به مکانهای دیگر منتقل شد ولی بطور کامل و تمام ، قبور ایرانی خالی از هر وسیله ای دفن نمیشدند بلکه میترا پرستی و میتراییوم ها تا چند قرن وجود داشتند و به شیوه باستانی خود تدفین میکردند .



سنگ کبوتر


سنگ کبوتر معمولا روی صخره ها حکاکی میشود . و اشاره به سمت نوک و یا دقیقا زیر خود را دارد البته روی زمین . و نشان دفینه کوچک است در حد یک دیگ 30 کیلیویی . متراژ آن هم به 2 متر بیشتر تجاوز نمیکند .



قبرها

قبرها
باستان شناس‌ها معتقدند که در عصر آهن تغییرات عمده‌ای در شیوهٔ تدفین بوجود آمده و بر خلاف سابق که مردگان در درون منازل دفن می‌شوند ، در این عصر به محوطه‌هایی به نام قبرستان منتقل شده اند . تغییر وضعیت در تدفین با ورود اقوام مهاجر و نفوذ فرهنگ مهاجمین در فرهنگ اقوام بومی تأثیر عمیقی داشته است . تجوه تدفین مردگان در اکثر نقاط فلات ایران به سه نوع است :
قبور حفره ای
قبور خمره ای
قبور حفره‌ای با پوشش سنگی
 
قبور حفره‌ای ساده

این نوع قبور به طرز خیلی ساده در داخل خاک کنده شده ، دفن شده که دارای هیچگونه بافت معماری خاصی نیستند و فقط با خاکبرداری از زمین به شکل قبر در آمده اند . در این نوع قبور نخست حفره‌ای را که کمی بیش از طول و عرض بدن انسان بوده می‌کندند و مرده را داخل حفرهٔ کنده شده قرار می‌دادند و روی آن را با تیرهای چوبی ، شاخ و برگ درختان پوشانیده و سپس روی آن را خاک می ریختند . معمولاً خاک دستی ( خاک نوبت دوم ) را خاک رس بسیار نرم که با خاک زمین‌های اطراف قبر تفاوتی اساسی دارد ، تشکیل می‌دهد . دربارهٔ جنسیت افراد به خاک سپرده شده در این قبور می‌توان اظهار داشت که در این قبور جنسیت‌های مختلف اعم از زن ، مرد و کودک دفن شده اند . مردگان را در این قبور گاهی به پهلوی راست و گاهی به پهلوی چپ و گاهی به صورت چمباتمه خوابانیده اند . در تپه حصار مردگان را در یک یا چند لباس پیچانیده اند که این از بقایای پارچه‌ها در قبرستان این تپه مشهود است . وجود قبرهای زیاد در تپه شمالی حصار نشان می‌دهد که بیشتر مردم برای دفن اجساد ، مرده‌ها را در محلی خاص دفن می‌کردند .

قبور خمره‌ای

در این نوع قبور ، مردگان را در خمره‌هایی قرار می‌دادند . بیشتر محققین معتقدند که نوع تدفین ارتباط نزدیکی با وضعیت جنین در داخل رحم مادر دارد ؛ یعنی همان طور که انسان در رحم مادر قرار گرفته ، پس از مرگ نیز به همان حالت به خاک سپرده می‌شود . این نوع تدفین گویای فلسفه ی مرگ و زندگی است ؛ تولدی نو ، بدین معنی که همین جسم با این اعتقاد زندگی جدید را شروع کرده است و حیات دوباره در جهان دیگر خواهد داشت . به همین منظور ابزارکاری که او به طور کلی که به هنگام حیات با آنها سروکار داشته ، با او در درون قبر نهاده شده است .

قبور حفره‌ای با پوشش سنگی

این قبور همانند قبور حفره‌ای ساده با خاکبرداری از زمین شکل گرفته و دارای بافت معماری خاصی نیستند و اندازهٔ آنها هم به قامت انسان که دفن می‌شود ، بستگی دارد . در اطراف این قبور و روی آنها تخته سنگهایی قرار می‌دادند و مرده را به صورت چمباتمه و از پهلو به طرف جهات اصلی می خوابانیده اند . آنان با این کار می خواستند آرامگاهی نظیر خانه‌های جهان زندگان به مردگان بدهند . گاهی هم دیواره‌ها و با کف قبر را سنگ فرش می‌کردند که نشانهٔ فرد از مقام در اجتماع ( در زمان حیاتش ) بوده است . گاهی هم از این قبور به عنوان قبرهای خانوادگی استفاده می‌کردند به این ترتیب که گاهی مرده اول را با لایه‌ای از خاک می پوشانیدند و مرده دوم را قرار می‌دادند و گاهی هم وسایل درون گور و استخوانهای مرده اول در گوشه‌ای از قبر جمع کرده و مرده دوم را قرار می‌دادند .

عقاید و آئین تدفین

ساکنان فلات ایران در دوران بسیار کهن عقیده داشتند که انسان پس از مرگ در دنیای دیگر به زندگی خود ادامه می‌دهد . از این رو مقداری غذا در ظرف‌های سفالین بالای سر و پای مردگان با ابزار و اثاثیه و اسلحه و سایر لوازمی که وی در طول زندگی به آنها نیاز دارد ، را همراه او دفن می‌کردند . البته این عمل در اقوام مختلف دارای شدت و ضعف بوده است . جالب توجه است گور دختری در تپه حصار که در این قبر علاوه بر انواع جواهرات و اسباب بازی زمان کودکی ، مقداری ظرف و اثاثیه که در زمان بزرگی دختر و شوهر داریش لازم می‌شده ، با او دفن کرده اند . از این موضوع می‌توان نتیجه گرفت که در آن زمان مردم معتقد بودند که دختر پس از مرگ ، در عالم دیگر به حد بلوغ می‌رسد و احتیاج به وسایل دیگری غیر از اسباب‌های زمان کودکی دارد .

تدفین مردگان در طبقه اول تپه حصار

تقریباً در تمام قبرها پاهای مردگان خم و یکی از دستها به طرف دهان آورده شده ، از این رو معلوم می‌شود عقیدهٔ این مردم چنین بوده که انسان پس از مرگ از بین نرفته و همچنین قرار دادن ظروف ، اغذیه و جواهرات اشاره‌ای به زندگی ماوراء زمینی باشد . در طبقه اول تپه حصار ، مردگان را به سمت مشرق ، جایی که خورشید طلوع می‌کند ، دفن می‌کردند . این نشانگر این است که خورشید و آفتاب مورد توجه آنان بوده است . اما صورت مردگان به یک طرف نبوده ، به نظر می‌آید که در هر زمانی از روز که می خواستند مرده را دفن کنند ، بدنش را به سمت مشرق و صورتش را به سمت جایی که افتاب در آن لحظه آنجا بوده است ، قرار می‌دادند . به طور کلی مردگان را به سه شکل دفن می‌کردند :


1. دفن مردگان به پهلوی چپ : این روش تدفین که تقریباً نیمی از تدفین را در فلات مرکزی به خود اختصاص داده است ، شامل سه حالت « خم شده » ، « جمع شده » و « چمباتمه » است . در حالت « خم شده » ، تنها دستان مرده ( گاهی یک دست ) را به طرف دهان و سر او قرار داده و او را دفن می‌کنند . در نوع دیگر یعنی در حالت « جمع شده » ، همچنان که دستان به طرف دهان و سر جمع شده اند ، زانوهایشان هم کمی خم شده اند . اما در حالت « چمباتمه » که به « جمع شده کامل » و « تدفین جنینی » هم معروف است ، دستها و پاها کاملاً جمع شده اند ، درست همانند جنینی در رحم مادر ( دربارهٔ علت آن در گذشته بحث شد ) ، به همین دلیل هم به تدفین جنینی معروف گشته است . باید دقت داشت که این نوع تدفین تنها در قبور خمره‌ای رسم نیست و گاهی در قبور حفره‌ای هم دیده شده است .

2. دفن مردگان به پهلوی راست : این نوع تدفین که خیلی کم در فلات مرکزی ایران رایج بوده است ، بیشتر در تپه حصار مشاهده شده است . در این نوع تدفین حالت دستها معیار خاصی ندارند ، گاهی بروی شکم ، نزدیک زانوها و گاهی به سمت کوزه‌ها و ظرف‌های دفن شده همراه گور دیده شده است . هنوز اطلاعات دقیقی از علت تمایز این دو نوع تدفین که نوع دوم بیشتر در حصار و در جاهای دیگر کمتر دیده شده ، منتشر نشده است .

3. دفن مردگان به حالت طاقباز : در این نوع تدفین که به ندرت و حتی کمتر از نوع دوم در فلات مرکزی مشاهده شده ، تقریباً بر سه نوع است : طاقباز با پاهای جمع شده به حالت چمباتمه ، طاقباز با پاهای به حالت نشسته و طاقباز با پاهای روی هم انداخته شده ، تنها چند نمونهٔ انگشت شمار از این نوع تدفین گزارش شده که ان هم در تپه حصار دامغان می‌باشد . ما در اینجا به بعضی از خصوصیات اولین قبر اشاره می کنیم . در اولین نمونه مرده به پشت یا طاقباز دفن شده است ، دستها روی سینه و پاها روی هم افتاده است که متعلق به یک مرد بالغ است . در بعضی از این موارد یافت شده هم یکی از دستها زیر چانه قرار داشته است .



محاسبات و اسرار جوغنها

محاسبات و اسرار جوغنها

۱-جوغنی که قطروعمق ان باهم مساوی وبالاتراز ۱۲سانتی مترباشد
محاسبه=قطر جوغن *۲*۳/ ۳
۲-جوغنی که به لبه ان یک دایره کوجک وصل باشد
محاسبه=نشان از یک تپه درهمان نزدیکی میدهد که جوغنی دیگر در انجا میباشد و محاسبات دیگر ازان جوغن اغاز میشود
۳-جوغنی که دردیواره ان یک گردی ویاسوراخ داشته باشد
محاسبه=روبروی همان سوراخ یا دایره ۶متر حرکت شود
۴-جوغنی که عمقش بزرگترازقطرش باشد
محاسبه=عمق*۳/۳به طرف جنوب غربی
۵-جوغنی که یک شیار ازان خارج میشود
محاسبه=دارای اهمیت میباشد وجهتهای ان غالبا بطرف شمال غربی وجنوب غربی میباشد طول شیار*۳/۳وبه طرف مسیر شیار حرکت شود
۶-جوغنی که دهانه ان ۳تا۷سانتیمتر وعمق ان کمتر ۲سانتیمتر باشد
محاسبه=قطر+عمق تقسیم بر۷ *۳/۳بطرف علامت مشخصه
۷-جوغنی که بشکل کاسه وارونه میباشد
محاسبه=قطر- عمق*۳/۳بطرف علامت مشخصه
۸-جوغنی که قطر۲۰وعمقش۲۰ودارای شیار باشد

محاسبه=طول شیار*۳/۳
۹-جوغن مربعی که متساوی الاضلاع وهمجنین در عمق باشد
محاسبه=طول ظلع *۳/۳بطرف علامت مشخصه واگر علامتی برای مسیر نداشت ان را پر اب کرده ومحل سر ریز شدن اب مسیر را نشان میدهدواگر بازبوسیله اب مسیر مشخص نشد یعنی اب از جند جهت یاازهمه طرف سر ریزشده هدف در زیر علامت میباشد
۱۰-جوغنی که عمق وقطرش مساوی وکمتر از ۱۲سانتی متر باشد
محاسبه=قطر*عمق*۵/۲بطرف علامت مشخصه
۱۱-جوغن بصورت مایل ومقداری افقی
محاسبه=اشاره به تپه ای درنزدیکی دارد که علامتی دیگر درانجامیباشد
۱۲-جوغن بصورت فنجان قهوه
محاسبه=۴قدم به طرف علامت مشخصه
۱۳جوغن مربعی که در کنار یا دیواره یک سوراخ یا دایره دارد
محاسبه=۶متر بطرف دایره حرکت شود
۱۴-جوغنی کوجک درون جوغنی بزرگ وقطرجوغن کوجک کمتر از۱۱سانتی مترودارای شیارباشد
محاسبه=قطرجوغن کوجک * طول شیاروبطرف علامت مشخصه
۱۵-جوغنی کوجک درون جوغنی بزرگ وقطر جوغن کوجک بالاتراز۱۱سانتی مترودارای شیارباشد
محاسبه=طول شیار رااندازه گرفته ومعمولامسیر وجهت به طرف شمال غربی وتوابع میباشدواگر شیار به طرف زمین وپایین میرود هدف در همان جاوزیرمیباشد
۱۵-اگرجوغنی مساوی در قطر وعمق بصورت کاملا دقیق باشد یکی از جوغنهای بسیار معروف میباشد که هدف در زیر همان جوغن میباشد

۱۶-جوغن بصورت حلزونی که شیاری بلندازان خارج شده باشد
محاسبه= قبر در انتهای شیار میباشد
۱۷-جوغنی که بصورت عمودی در دیواره سنگ یا سخره اما بصورتی که دهانه ان مایل ورو به زمین باشد
محاسبه =هدف در روبروی دهانه وودر خاک میباشدکه بافاصله ۲مترویا تاکمتراز ۳متر میباشد
۱۷-جوغنی که قطر وقاعده یا ته ان باهم مساوی باشد =دلالت وتاکید بر مال دارد وهدف معمولا درون صخره میباشد
۱۹-جوغنی که شیار بسته داردیعنی دوسره شیار به خوده جوغن ختم میشود=اشاره به یک قبر مهم در همان نزدیکی ودرون سخره دارد
۲۰-جوغنی که در کنار کانال اب باشد=اشاره وتاکید بردفینه درون یک جاه دارد
۲۱-اگر جوغنی بصورت افقی وکمی مایل رو به بالا باشد=اشاره به درب سرداب یا درب اتاقک در روبروی دهانه جوغن دارد
۲۲-جوغنی که بصورت فنجان قهوه باشدوقطر ان ۱تا۲سانتیمتر باش وعمق ان نیز کم باشد اشاره وتاکید بر دفینه وهمجنین اشاره به مسیر حرکت داردکه معمولا همرا ودر کنار یک علامت دیگر ویا در بعضی مواقع هم بصورت تکی دیده میشود
۲۳-جوغنی که به شکل فنجان قهوه باشد وقطر ان از۳تا ۵سانتی متر باشد اشاره به ثابت بودن همین نماد دارد ودر اصطلاح اخرین نمادهستش ولازم نیست به دنبال نماددیگری باشید که
معمولا همراه ودر کنار یک علامت دیگر ویا در بعضی مواقع هم بصورت تکی دیده میشود
۲۴-جوغنی که در دهانه وعمق و ته ان باهم مساوی باشنداشاره برمهم بودن وتاکید بردارابودن مال دارد که معمولا هدف درون سخره میباشد

در پایان باید اضاف کنم که این محاسبات بصورت اصولی وکتابی هستند واین فرمولهایی که در اینجامشاهده میکنید به دوطریق بیان شده در یک جا از عدد ۳/۳ استفاده نمیشه ودر جایی از عدد۳/۳ استفاده شده که شما میتوانید در محاسبات خود هر دوطریق را امتحان کنید.