اسرار دفینه
فروش فلزیاب، فروش طلایاب، گنج یاب تصویریاسرار دفینه
فروش فلزیاب، فروش طلایاب، گنج یاب تصویرینشانه های زیر خاک
نشانه های زیر خاکدوستان زیادی عکس اشیاء و علامتهایی میفرستند که از داخل قبرها بیرون می آید.باید بگم که علائمی که در زیر زمین هستند در نودونه درصد اوقات فاقد اعتبار هستند.مخصوصا اگر علامت برای قبر باشد.الکی از زدن حدس و گمان بپرهیزید.
یا بعضی ها میرند در مناطق مهم باستانی که درطول هزاران سال محل زندگی انسانها بوده شروع به حفاری می کنند و آثار بجا مانده از زندگی انسانهای دوران باستان را در می آورند و ادعا می کنند که نشانه دفینه است! این کاملا اشتباه است ،بعضی از این مناطق بمساحت 1 کیلومتر در 1کیلومتر و به عمق 40 تا 50 متر پر شده است
موردهایی بود که یک سنگ نوک تیز یا خمره شکسته در قبر بوده که ادعا میکردند که اینها نشانی چیست؟باید بگم که نشان چیزی نیستند و یک چیز طبیعی در قبرهاست.
در قبور به اصطلاح گبری سفال و لوازم جنگی مثل سرنیزه و لوازم شخصی مثل انگشتر و بازوبند و مچ بند و کفن دوز و… یک چیز طبیعی است و نشان بار نیست.
لوازم مسی و چرمی که پوسیده شده اند را همان جا چال کنید و حرکت ندهید.از لحاظ کارشناسی قیمت خاصی ندارند.
در ایران کم پیش میاید که در قبور باری مانده باشد.به خاطر اینکه عمق آن نسبت به سطح زمین بسیار کم بوده و هر کسی به راحتی میتواند آنرا حفاری کند.همیشه به یاد داشته باشید که ملت ایران 1000 سال هستش که دنبال بار و دفینه هستن.
نشانه صندلی
نشانه صندلی:
نشان سنگ صندلی یک از آثارهایی هست ک تو کشور ایران به وفور پیدا میشه و بیشتر مواقع
دفینه ای که برای این آثار قرار میدادن الماس و سنگهای قیمتی بود البته سکه در ابعاد خمره
کوچک هم قرار میدن و .... ولی بیشتر موردهای اولی رو میذاشتن و معمولا سنگ صندلی را
در بلندی قرار میدادن .
روش دفن دفینه در این آثار به این صورت است که وقتی شما روی صندلی مینشینید و جایی
رو که شما در جلوی پای خود در مسیری حدود ۲ الی سه متر جلوتر از پای خود و یا حتی به
صورت یک بر آمدگی و یا سنگ مشخص میکردند و بازم اگر در صورتی که جلوی شما صخره
وجود داشت باید درون صخره به دقت نگاه کنید و سوراخی رو در جلوی دید مستقیم خود به
صورت پلمپ شده بیابید که دفینه رو در داخل آن جای میدادن و معولا عمق بار در این آثار به ۲
متر بیشتر تجاوز نمیکنه .
اگر در جایی که آرنج قرار می گیرید علامتی وجود داشته باشد احتمالاً روبروی سنگ باید یک برجستگی کوچک (تل خاکی) باشد که دفینه در داخل آن است
اگر سنگ صندلی در داخل غار باشد و در اطرافش کنده کاری های گرد و دایره شکل باشد ، گنجینه یک حاکم یا رئیس در داخل صخره های غار ، اتاق های مخفی وجود دارد که معمولاً در کف غار می باشد . البته دیوارهای غارحتماً باید بررسی شوند و فراموش نکنید که کف غار را نیز بررسی نمایید . در حالتی که در روبری سنگ صندلی دره ایی وجود داشته باشد اگر روی صندلی نشستید و پاهایتان به زمین خورد ، دفینه درست زیر پای شما قرار دارد.
اگر در سنگ صندلی هر دو تکیه گاه دست موجود بود. می تواند دفینه در روبروی صندلی در داخل چاهی باشد و اگر یک دسته داشت به سمت آن دسته را دقت کنید . و در آخر اینکه اگر سنگ صندلی به اندازه نشستن دو نفر باشد ، دفینه در زیر خود صندلی بوده که با ساروج یک درپوش دارد.
کوزه ها
در قدیم از کوزه ها به عنوان ظرف غذا یا ظرف ﺁب، جای دفینه و اشیای زینتی استفاده می کردند و کوزه های بزرگ هم برای مدفون کردن اجساد استفاده میشد. البته انواع کوزه ها برای دوره های مختلف است . در هر تاریخی از بشریت امکانات خاصی برای ساخت کوزه ها موجود بود
. اولین نوع کوزه به صورت خام بود و کم کم با آمدن کوره های سفال پزی آنها را در درون کوزه می پختند تا استحکام کوزه بیشتر شود ولی چون این کوره ها , ساختمانی به صورت اولیه داشتند و از امکانات پایینی برخوردار بودند . پس از اینکه کوزه ها را در کوره می پختند به خاطر گرمای کم این کوره ها وسط این کوزه ها به صورت خام باقی می ماند .بعد از گذشت دوره هخامنش کم کم به این فکر افتادن که کوره ها رو طوری طراحی کنند که گرمای لازم را در آن به دست آورند . با پیشرفت ساختاری کوره ها در دوره اشکانی دیگر توانستند به کوزه هایی کاملا مغز پخت دست پیدا کنند . پس از اینکه در ساخت کوزه های کاملا پخته پیشرفت حاصل شد کم کم موارد زینتی پیدا کردند و ساخت آنها به صورت صنعت در آمد از این پس ساختار بیرونی کوزه ها مورد اهمیت قرار گرفت و دیگر کوزه ها به صورت ساده نبودند و با نقش و نگاری شکیل ساخته می شدند بعد از دوره اشکانیان هینطور پیشرفت در ساخت کوزها روز افزون بود و نه تنها کوزه ها دیگر زیبا بودن بلکه لعابدار هم شده بودند و اوج این صنعت لعابدار شدن کوزه ها در دوره صفویه به شکوفایی رسید و حتی در قبور هم از کوزه های رنگین و لعاب دار استفاده میکردند مخصوصا در دوره قاجار که قوری و سماور سفالی هم به بازار عرضه شد .
از کوزه ها برای نشان دادن و علامت گذاری مسیر دفینه هم استفاده می شد . روش علامتگذاری اینگونه بود که معمولا سه کوزه را به صورت خالی در بالا قرار میدادند که برای گمراه کردن دیگران بود و یک کوزه به صورت وارونه نشاندهنده ی راه درست است . حدود ۲ الی ۳ متر پایین تر باز کوزه را به صورت شکسته پراکنده قرار می دادند و اگر مورد تپه باشد ۳ عدد کوزه که هر یک به اندازه قد یک انسان بود را پر از نقره کرده و در قسمت جلویی تپه که رو به مسیر مال رو بود در متراژ ۳ الی ۵ متری قرار میدادند