اسرار دفینه
فروش فلزیاب، فروش طلایاب، گنج یاب تصویریاسرار دفینه
فروش فلزیاب، فروش طلایاب، گنج یاب تصویریسفید خانه
سفید خانه چیست ؟در گذشته به علت نداشتن بانک , وزیران دربار به این فکر افتادن که اموال دولتی را در جایی مخفی کنند که در موقع جنگ بین دو کشور این اموال در امان بماند تا در مواقع احتیاج از آن به نحو احسن استفاده کنند که مخفی سازی این اموال به این صورت بود که مکانی را به صورت مربع و مستطیل حفر کرده و اتاقی رو در ابعاد های مختلف با ساروج درست میکردند و اموال را درون آن اتاق ها گذاشته و مسیری را برای ورود به این اتاق به صورت مارپیج و با کار گذاشتن تله طراحی میکردند و معمولا ارتفاع این راهرو ها از نیم متر شروع شده تا 2.5 متر و درب خروجی این اتاقهارو در امتداد رودخانه یا چشمه ها قرار میدادند و سر این راهروهارو با خاک پر میکردند و راهرو در زیر زمین به صورت مخفی باقی میماند و روی اتاق اصلی که با ساروج آن را به صورت اتاق پلمپ شده درست کرده بودند به صورت لایه چین با سنگ و زغال و .... چیدمان میکردند به طوری که از بالا کار کردن برای شخصی که یک موقع جارو شناسایی کرد غیر ممکن باشد و در آخر برای تکمیل کار و یک یا دو نفر از حفاران را که سربازان خودشان بودند را به قتل میرسانندن چون بر این عقیده بودند که روح آنها از بار مواظبت میکند و هم برای نشان دادن مسیر راه از طریق این جنازه ها به این صورت که سر را از بدن جدا میکردند و سر , مسیر اصلی را نشان داده و تن جهت تله را و کل راهروی درست شده را با ماسه و خاک سرند پر میکردند و در آخر درب را با سنگی بزرگ پلمپ کرده و روی آن را خاک میریختند که قابل دید دزدان و ... نباشه و در بیرون کار, سنگی را با ساروج درست کرده و طوری طراحی میکردند که در همان روز از فلان فصل سال در موقع فلان ساعت روز یا شب سایه سنگ به آن قسمت اثابت کند که درب را مشخص کند .
البته سفید خانه در ابعاد های مختلف وجود دارد که کوچکترین آنها نیم متر در نیم متر است که در این موارد قضیه فرق میکند و این نوع سفید خانه ها متراژ بالایی ندارند و معمولا در 1 الی 3 متری هستند و از آثاری که برای این سفید خانه استفاده میشد گوساله نشسته - قاطر- کله قندی کوچک - تل های کوچک - درخت موزی یا همان بلوط
البته یک سری از این سفید خانه مربوط به راهزنان و یا دشمنانی بود که به ایران حمله میکردند واموال مردم روستا یا کاروانهارو به یغما میبردند بود و چون حمله های آنها به روستاهای اطراف زیاد بود وقتی حجم این اموال زیاد میشد مجبور میشدن آنهارو در قسمتی مدفون کنند تا بتوانند به شهر بعدی حمله کنند.
سنگ کاسه
سنگ کاسه : معمولا در قدیم هر کجا که قبرستانی بود سنگی صاف در آن محل گذاشته میشد که از جنس سنگ رودخانه ای بود . این سنگ بزرگ و پهن بود و به آن سنگ مرده شور هم می گفتند در آن زمان جسد مرده ها را بر روی همان سنگ شستشو می دادند . در اکثر دهکده ها در گذشته ارباب یا خانی بود که پس از مرگ در همان قبرستان در قسمتی بالاتر از قبرهای دیگر دفن می شد و قبر او را به صورت تلی کوچک می ساختند ولی طوری درست میکردند که زیاد مشخص نباشد و برای او از نماد کاسه روی سنگ مرده شور حکاکی می کردند و بخشی از اموال آن شخص را در کنار جسد او به همراه دو کوزه آب و غذا دفن می کردند البته اگر شخص به همراه خانواده فوت می شد به صورت دسته جمعی در کنار هم دفن می شدند و به نماد سنگ کاسه می افزودند و به ازای هر یک نفر یک سنگ کاسه وجود داشت و فاصله سنگ مردشور تا قبر آن شخص از ۷ متر تجاوز نمیکرد اموال او را هم در متراژ ۲ متری , ۶۰ سانتی متر زیر جسد یا ۶۰ سانت سانت زیر پا در زیر سنگی مدفون میکردند . چون در آن زمان دزدان و غارتگران زیاد بودن و قبر ها میشکافتند و به آن دست برد می زدند برای گمراه کردن آنها بخشی از اشیاء را در کنار خود جسد میگذاشتند تا شخصی که قبر را میشکافت فکر کند که کل بار همین است و به همان بسنده کند . بعضی از سنگ کاسه ها هستند که در کنارشان کاسه های بسیار ریزی به صورت نقطه حکاکی شده است که منظور از این نقطه ها در کنار کاسه فاصله قبر تا کاسه را نشان میدهد و چیزی شبیح به کروکی منطقه ای است که قبر در آن قرار دارد . گودی هر نقطه نشان دهنده عمق بار است , هر یک سانتیمتر یک گز یا یک متر به سمت پایین است .
کاسه ها و جوغنها
یکی از بیشترین علایمی که در ایران عزیز وجود داره سنگ کاسه و جوغنها هستند کاسه ها به طور معمول نشانه قبر هستند اما بعضی مواقع تفسیر دیگری نیز دارند برای یافتن مقبره باید بسته به نوع منطقه شکل قرارگیری کاسه ها و نشانه های کنار آنها و جهت های جغرافیایی دقت نمود هر چه کاسه خوش تراشتر و عمیق تر باشه به همان اندازه بزرگی و ثروت فرد متوفی رو می رسونه معمولا فاصله کاسه تا قبر از ۱۰ متر تجاوز نمی کنه اما درمواقعی استثناهایی نیز وجود داره
در کل کاسه ها و جوغنها اینگونه تقسیم می شوند
از نظر عمق و اندازه=
کاسه و یا جوغنها از لحاظ اندازه به سه گروه کوچک متوسط و بزرگ تقسیم می شوند
کاسه و یا جوغنها از لحاظ عمق هم بصورت عمیق و هم بصورت کم عمق یافت می شوند
کاسه ها و یا جوغنها از لحاظ وضعیت=
۱٫آنهایی که در سقف غارها و یا اتاقها یافت می شوند
۲٫آنهایی که نشانه قبر هستند و در نزدیکی قبری قرار دارند
۳٫آنهایی که در کنار و همراه سایر علامتها استفاده می شود
۴٫آنهایی که دفینه در داخل و یا زیر آنها قرار دارد
سنگ کاسه
سنگ کاسه : معمولا در قدیم هر کجا که قبرستانی بود سنگی صاف در آن محل گذاشته میشد که از جنس سنگ رودخانه ای بود . این سنگ بزرگ و پهن بود و به آن سنگ مرده شور هم می گفتند در آن زمان جسد مرده ها را بر روی همان سنگ شستشو می دادند . در اکثر دهکده ها در گذشته ارباب یا خانی بود که پس از مرگ در همان قبرستان در قسمتی بالاتر از قبرهای دیگر دفن می شد و قبر او را به صورت تلی کوچک می ساختند ولی طوری درست میکردند که زیاد مشخص نباشد و برای او از نماد کاسه روی سنگ مرده شور حکاکی می کردند و بخشی از اموال آن شخص را در کنار جسد او به همراه دو کوزه آب و غذا دفن می کردند البته اگر شخص به همراه خانواده فوت می شد به صورت دسته جمعی در کنار هم دفن می شدند و به نماد سنگ کاسه می افزودند و به ازای هر یک نفر یک سنگ کاسه وجود داشت و فاصله سنگ مردشور تا قبر آن شخص از ۷ متر تجاوز نمیکرد اموال او را هم در متراژ ۲ متری , ۶۰ سانتی متر زیر جسد یا ۶۰ سانت سانت زیر پا در زیر سنگی مدفون میکردند . چون در آن زمان دزدان و غارتگران زیاد بودن و قبر ها میشکافتند و به آن دست برد می زدند برای گمراه کردن آنها بخشی از اشیاء را در کنار خود جسد میگذاشتند تا شخصی که قبر را میشکافت فکر کند که کل بار همین است و به همان بسنده کند . بعضی از سنگ کاسه ها هستند که در کنارشان کاسه های بسیار ریزی به صورت نقطه حکاکی شده است که منظور از این نقطه ها در کنار کاسه فاصله قبر تا کاسه را نشان میدهد و چیزی شبیح به کروکی منطقه ای است که قبر در آن قرار دارد . گودی هر نقطه نشان دهنده عمق بار است , هر یک سانتیمتر یک گز یا یک متر به سمت پایین است .
کاسه ها و جوغنها
یکی از بیشترین علایمی که در ایران عزیز وجود داره سنگ کاسه و جوغنها هستند کاسه ها به طور معمول نشانه قبر هستند اما بعضی مواقع تفسیر دیگری نیز دارند برای یافتن مقبره باید بسته به نوع منطقه شکل قرارگیری کاسه ها و نشانه های کنار آنها و جهت های جغرافیایی دقت نمود هر چه کاسه خوش تراشتر و عمیق تر باشه به همان اندازه بزرگی و ثروت فرد متوفی رو می رسونه معمولا فاصله کاسه تا قبر از ۱۰ متر تجاوز نمی کنه اما درمواقعی استثناهایی نیز وجود داره
