تعیین عمر اشیا و بقایای اجساد کشف شده در حفاری های باستان شناسی

در یک حفاری تکه استخوانی پیدا می شود و باستان شناسان می گویند که این استخوان 5 هزار سال عمر دارد. یک بچه ماموت در آند کشف می شود و عمر آن را بیش از 2 هزار سال تخمین می زنند. اما دانشمندان چگونه می فهمند که یک شیء یا اجساد و بقایای موجودات زنده متعلق به چه زمانی هستند. تاریخ سنجی به وسیله کربن 14 یک روش رایج و مطمئن برای تعیین قدمت بقایای موجودات زنده است ، با این شرط که حداکثر 50 هزار سال عمر داشته باشند.این روش فقط درخصوص اشیایی به کار می رود که یا خود زمانی زنده بوده اند مانند استخوان ، بقایای گیاهان و بقایای اجساد حیوانات و انسان ها و یا این که از موجودات زنده ساخته شده اند. مانند لباسهای پنبه ای یا کتانی ، وسایل چوبی و غیره.

کربن 14 چگونه ساخته می شود؟

اشعه کیهانی هر روز و به مقدار زیاد به اتمسفر زمین می رسد. برای مثال در هر ساعت نیم میلیون تابش کیهانی به هر فرد می تابد. این اشعه کیهانی با اتمهای اتمسفر برخورد می کند و تابشهای ثانویه را به صورت نوترون های پر انرژی به وجود می آورد. این نوترون های پرانرژی با اتمهای نیتروژن برخورد می کنند. پس از برخورد نوترون با نیتروژن 7(14پروتون و 7نوترون) این اتمها به اتمهای کربن 6(14 پروتون و 8نوترون) به اضافه اتمهای هیدروژن (یک پروتون و یک نوترون) تبدیل می شوند.کربن 14 رادیواکتیو است با نیمه عمری حدود 5700 سال. (نیمه عمر مدت زمانی است که نصف اتمهای یک ماده رادیواکتیو به دلیل تابش غیرفعال می شوند.

کربن 14 در موجودات زنده

اتمهای کربن 14 که بر اثر تابش کیهانی به وجود آمده اند با اتمهای اکسیژن ترکیب شده و گاز دی اکسیدکربن می دهند. گیاهان این گاز را جذب کرده و بر اثر پدیده فتوسنتز کربن 14 در فیبر گیاهان وارد می شود.حیوانات و انسان ها این گیاهان را می خورند و کربن 14وارد بدن آنها می شود. نسبت کربن 14 به کربن معمولی (کربن)12 در هوا و بدن موجودات زنده در تمام زمانها تقریبا ثابت بوده و هست. تقریبا در هر تریلیون اتم کربن یک اتم ، اتم کربن 14است.کربن 14واپاشی می کند. ولی همیشه تا زمانی که موجود زنده است ، به دلیل تبادل با محیط بیرون اتمهای واپاشیده شده با اتمهای جدید کربن 14جایگزین می شوند و این نسبت تقریبا ثابت می ماند.

تعیین تاریخ یک فسیل
به محض این که یک موجود زنده می میرد، دریافت کربن آن از محیط قطع می شود. نسبت کربن 12 به کربن 14 در لحظه مرگ موجود با مقدار استاندارد آن در بدن بقیه موجودات زنده برابر است ؛ ولی پس از مرگ کربن 14 واپاشیده شده و با هیچ کربن 14 جدیدی جایگزین نمی شود.کربن 14 بتدریج و با سرعت بسیار کم از بین می رود در حالی که مقدار کربن 12 ثابت است.با به دست آوردن نسبت کربن 12 به کربن 14 در نمونه مورد بررسی و مقایسه آن با مقدار استاندارد این نسبت در موجودات زنده می توان قرنی را که این موجود در آن می زیسته است ، با دقت بسیار خوبی محاسبه کرد. فرمول محاسبه عمر فسیلها با استفاده از کربن 14به شرح زیر است
پس این نمونه در 18940 سال پیش می زیسته است. چون نیمه عمر کربن 14، 5700 سال است تعیین عمر اجسام با استفاده از کربن 14 فقط در مواردی معتبر است که نمونه حداکثر متعلق به 60هزار سال قبل باشد. پس از این مدت مقدار کربن 14 بسیار ناچیز می شود. البته قوانین کربن 14 برای سایر ایزوتوپ ها هم معتبر است.مواد دیگری هم وجود دارند که هم به صورت رادیواکتیو هم غیرفعال در طبیعت وجود دارند و نسبت آنها هم مقدار ثابتی است از طرفی نیمه عمر طولانی تری هم دارند.مثلا پتاسیم ماده ای است که دو ایزوتوپ فعال و غیرفعال آن در بدن موجودات زنده به طور طبیعی یافت می شود. نیمه عمر پتاسیم 40، 103 میلیون سال است. البته روش تاریخ سنجی رادیواکتیو در آینده قابل استفاده نیست. تمام موجوداتی که بعد از 1940 مرده اند، به دلیل فعالیت های هسته ای بمبهای اتمی ، رآکتورهای هسته ای و آزمایش های هسته ای در فضای باز دچار تغییرات هسته ای شده اند و در آینده تشخیص درصد رادیواکتیویته طبیعی در این موجودات از رادیواکتیویته حاصل از این فعالیت های هسته ای مشکل خواهد بود.

نشان خرگوش

خرگوش با زاویه دید باورنکردنی 360 درجه نماد قدرت و انرژی است . بطور قطع نشانه رهبر و نشان دهنده تونلهایی در آن منطقه است. تونلهایی که به چند شاخه تقسیم میشود در کانالهای کوچک روی نشانه خرگوش پنهان شده است. این تونلها در بعضی مواقع تونل آب و در بعضی موارد تونل ورود و خروج به قلعه می باشد اگر نزدیک خرگوش جوغنی وجود داشته باشد به ما می فهماند که در انتهای تونل قبری وجود دارد خرگوشی که پایش شکسته نشانه تله مکانیکی می باشد و...
درضمن این نشانه خرگوش بسیار زیبا از شمال کشور برای من ارسال شده است

نشانه های زیر خاک

نشانه های زیر خاک

دوستان زیادی عکس اشیاء و علامتهایی میفرستند که از داخل قبرها بیرون می آید.باید بگم که علائمی که در زیر زمین هستند در نودونه درصد اوقات فاقد اعتبار هستند.مخصوصا اگر علامت برای قبر باشد.الکی از زدن حدس و گمان بپرهیزید.

یا بعضی ها میرند در مناطق مهم باستانی که درطول هزاران سال محل زندگی انسانها بوده شروع به حفاری می کنند و آثار بجا مانده از زندگی انسانهای دوران باستان را در می آورند و ادعا می کنند که نشانه دفینه است! این کاملا اشتباه است ،بعضی از این مناطق بمساحت 1 کیلومتر در 1کیلومتر و به عمق 40 تا 50 متر پر شده است

موردهایی بود که یک سنگ نوک تیز یا خمره شکسته در قبر بوده که ادعا میکردند که اینها نشانی چیست؟باید بگم که نشان چیزی نیستند و یک چیز طبیعی در قبرهاست.

در قبور به اصطلاح گبری سفال و لوازم جنگی مثل سرنیزه و لوازم شخصی مثل انگشتر و بازوبند و مچ بند و کفن دوز و… یک چیز طبیعی است و نشان بار نیست.

لوازم مسی و چرمی که پوسیده شده اند را همان جا چال کنید و حرکت ندهید.از لحاظ کارشناسی قیمت خاصی ندارند.

در ایران کم پیش میاید که در قبور باری مانده باشد.به خاطر اینکه عمق آن نسبت به سطح زمین بسیار کم بوده و هر کسی به راحتی میتواند آنرا حفاری کند.همیشه به یاد داشته باشید که ملت ایران 1000 سال هستش که دنبال بار و دفینه هستن.

علامت شتر در گنج یابی

شتر بصورت حفر شده و یا برجسته اشاره به دفینه دارد

دفینه شتر معمولا صندوق یا خمره طلا میباشد

نماد شتر عموما شما را به اشاره بعدی  راهنمایی میکند و معمولا هم در جهت نگاه شتر با فاصله ای بین 35 تا 45 متر برای رسیدن به نماد بعدی مسیرابی میشود که اغلب هدف درون یک اتاقک میباشد.مجموعه ای از شترانی که در حال حرکت هستند معمولا راه قافله را نشان میدهند اگر شتر بصورت کامل باشد و سر آن قطع شده باشد به معنای این است که راه قافله بسته می باشد و اگر شتر بصورت نشته باشد و صندوق هایی در پشت خود داشته باشد و اگر سر شتر رو به بالا بود در جهت نگاه شتر بررسی شود اگر نماد سر شتر تا سرکردن باشد و صندوق یا کوزه ای به سر آن آویزان باشدباید در جهت نگاه شتر حرکت شود