اسرار دفینه
فروش فلزیاب، فروش طلایاب، گنج یاب تصویریاسرار دفینه
فروش فلزیاب، فروش طلایاب، گنج یاب تصویریروش یافتن دفینه در گذشته
روش یافتن دفینه در گذشتهدرسته که در گذشته مثل الان دستگاهای گنج یاب یا فلزیاب پیشرفته وجود نداشته اماکاشفان گنج در روزگاران بسیار دور هم برای خود روش های داشتند که خیلی از شما دوستان تا به حال نشنیده اید یکی از این روش ها شاقول است . البته شاقول هایی که در موردش می خواهیم در اینجا صحبت کنیم دستگاههای فلزیاب شاقولی امروزه از گذشته سر چشمه گرفته شده . در گذشته به این روش رایج بوده که یک قطعه طلا مثلا به اندازه ی یک انگشتر در زیر زبانشان قرار می دادند و یک قطعه طلای دیگر که به آن یک زنجیر طلا یا مس نصب می کردند تقریبا طول سیم مس یا زنجیر طلا به اندازه ی ۳۰ cm و نزدیک محل که می شدند بلافاصله از این روش استفاده می کردند . کار این شاقولی ها این طور بوده که وقتی نزدیک هدف می شد قطعه طلای نصب شده به سیم مس خودشو می کشه به سمت هدف مثل یک آهن ربا و اگر روی هدف قرار می گرفت به صورت دایره شروع به چرخش می کرد و اگر غیر اینصورت بود به صورت لوزی یا تخم مرغی شروع به چرخش می کرد .البته کارهای دیگری هم میکردن مانند داستان جیوه که هنوز هم مورد بحث و اختلاف شدیدی هست.
دفینه ها و گنجهای گبریان
دفینه ها و گنجهای گبریان
نوع دفینه گذاری گبریان در ادوار مختلف ، متفاوت میباشد . برای مثال دفینه هایی که در دوره آریاییان اولیه بوده با دفینه های اشکانی از منظر نوع دفینه گذاری متفاوتند .
آشنایی با طرز تفکر دفینه گذار و اعتقادات او ، در کاوش کمک شایانی میکند .
گبریان به زندگی مجدد پس از مرگ اعتقاد راسخی داشته اند که در دوره های مختلف به اشکال گوناگونی نمایان شده است . برای مثال : اگر شخصی می مرد همراه او یک کاسه آب و یک ظرف غذا دفن میکردند تا پس از حیات مجدد ، بتواند احتیاجات اولیه را برطرف کند . حال اگر یک فرد نظامی می مرد علاوه بر لوازم فوق ، شمشیر و نیزه و وسایل نظامی گری او را به همراهش دفن میکردند تا پس از حیات ، برای ارباب قبلی خود نظامی گری کند . حال اگر یک سردار میمرد به همراهش دو نگهبان برای حفاظت از جان و مال او دفن میشده چه بسا افرادی که به این دلیل مسموم و کشته شدند . همین آقای سردار در زمان حیات اول خود مجبور بوده به افراد تحت نظرش حقوق بدهد پس همراه او چند خمره که معمولا سه خمره طلاست دفن میشده تا پس از حیات مجدد بتواند به لشکرش حقوق بدهد . در باستان اعتقاد داشتند دیوی به نام نسوش قبض روح میکند ( عزراییل خودمان . در قسمت دفینه مخصوص زرتشتیان به آن می پردازیم ) و دیوی دیگر که روح شیطانی افراد را هدایت میکند پس مقداری از مال را برای پیش کش به این دیوها و الهه ها می گزاشتند .در کل باری را که ما به عنوان دفینه میشناسیم دفینه نیست بلکه توشه آخرت افراد متمول و مهم بوده است . این اموال به تناسب دارایی فرد متغیر است .
حال فرض کنیم یک حاکم میمرد به همراه او یک دوجین افراد هم محکوم به مرگ بودند برای همین مقابر حاکمان معمولا دارای گنجینه خوبیست دلیل آن هم این بوده که حاکم غیر از حقوق و .....چون جنبه معنوی هم داشتند پیش کش بزرگتری را برای خدایان ، همراه میبردند .
تندیسها و علایم نیز همین نکته را یادآوری میکند . از آنجا که اعتقادات بسیار قوی بوده معمولا کسی به گنجینه ای که پیشکش خدایان بوده دست درازی نمیکرده ولی اگر کسی هم به هر دلیلی چنین قصدی داشته ، برای او هم یک سربار قرار میدادند که در صدر اسلام به آن هل کفی یا هل کفا میگفتند و مقصود این بود که آیا این کفایت میکند و دزدان را به این صورت از گنج اهدایی به خدایان دور میکردند تا مبادا حرمت خدایان نشکند .
دفینه های دیگری نیز هستند که مربوط به لشکریان در حین لشکرکشی و یا کاروانهای بزرگ در حرکت که احساس خطر میکردند و یا گنجینه های کوچکی که افراد برای امانت به خاک میسپردند تا از مسافرت برگردند و یا برای وارثان بماند می باشد که هر کدام را به صورت جداگانه شرح خواهیم داد .
دفینه های تومولوس ویا تپه نیز مربوط به حاکمان بزرگ و افراد نامدار بوده است