
دلیل علاقمندی جویندگان گنج به قبور گبر
با فرض اینکه قبایل آریایی ، قبایلی مهاجر بوده و وارد سرزمین ایران شدند ( در حال حاضر باستان شناسان با کشف اطلاعات جدید ، این مهم را زیر سئوال برده و در مورد آن ، شبهه بوجود آمده است ) بعد از ورود آریاییان به ایران ، قبایل آریایی در این سرزمین پهناور به دنبال مناطق مناسبی جهت ایجاد سکونتگاه می گشتند . بررسی اماکن برجای مانده از ایشان اطلاعات مناسبی به ما می دهد که در یافتن مکان مناسب کاوش به ما کمک میکند .
مهمترین آیتم سکونتگاه ها وجود آب فراوان بوده است . اولین سکونتگاه ها در کنار رودخانه ها و چشمه های پرآب بوده اند .دلیل آن واضح است تامین آب شرب و شستشو و بهداشت و همچنین ساخت اماکن سکونتگاهی . پس اکثر دفینه های ایشان باید در کنار آبها قرار گرفته باشد . رودخانه قدیمی و یا چشمه ها . ( مستثنی هم وجود دارد که به آن ، با ذکر دلیل پرداخته میشود )
دومین آیتم وجود خاک مناسب و زمین مناسب بوده است . مردمانی که در نقطه ای ثابت زندگی میکنند مجبور بودند برای امرار معاش کشاورزی یا دامداری و یا صنعت را پیشه خود کنند . تا زمانی که به شکل عشایری زندگی می کردند زمین آیتم مهمی نبود .پس نکته دوم وجود زمین مناسب ، چه از نظر کشاورزی و چه از نظر دفاعی می باشد که کاوشگران باید مد نظر داشته باشند .
آیتم خورشید نیز بسیار مهم بوده و منطقه مذکور باید نور مناسب خورشید را دارا باشد .
موارد دیگری نیز مد نظر بوده ولی دو آیتم اول ، مهمترین علامت برای کشف مناطق باستانی هستند . حال ، موارد مذکور شامل منطقه ای بود آیا وجود دفینه یحتمل است ؟ به هیچ وجه کافی نبوده و باید نشانه های دیگری نیز باشد .
تمامی سکونتگاه ها دارای قبرستان هستند و معمولا قبرستان بین پانصد تا هفتصد گز ( معادل ششصد تا نهصد متر حدودا ) از آخرین خانه فاصله دارد . قبور ایشان با علایمی مانند جوغن و حکاکی روی سنگ ، صرفا به دلیل اجرای مراسم مذهبی ، آراسته میشده . پس باید قبرستان دارای علایم نیز باشد .
بسیاری از این علامتها فقط نشانگر وجود قبرند و تعبیر دیگری ندارند . ( به آنها در قسمت نشانه های گنج می پردازیم ) .
باور پیشینیان اینگونه بوده که مردگان در سرزمین مردگان مجددا زنده میشوند و ادامه حیات می دهند و به همین دلیل تمامی قبور گبر ، چه فقیر چه سردار و چه حاکم ، حداقل یک ظرف آب و یک ظرف غذا همراهشان دفن میکردند . برای مثال اگر شخصی نظامی بوده و میمرده به همراهش یه ظرف آب برای رفع تشنگی و یک ظرف غذا برای رفع گرسنگی و شمشیر و سلاحش را برای ادامه زندگی و نظامی گری او قرار می دادند . اعتقاد داشتند که هر شخص در آن دنیا نیز به مانند همین دنیا زندگی میکند ولی زندگی جاوید خواهد داشت . به همین دلیل است که قبور حاکمان دارای بار و سربار و دفینه است چون به اعتقاد ایشان ، بعد از زنده شدن او دوباره حاکم است و باید حقوق نوکران و نگهبانانش را بدهد . بسیار دیده شده که بسیاری از نزدیکان او را نیز به روشهای مختلف میکشتند و همراه او دفن میکردند که وقتی حیات مجدد یافت نوکرانش او را تروخشک کنند .
معمولا در هر قبرستان فقط یک یا دو قبر حاکم یا کاتب و آدم مهم وجود دارد پس بیخود قبور را باز نکنید و پس از اطمینان کامل کاوش کنید . کوزه های سفالی که برای آب و غذا همراه گبریان است به هیچ وجه ارزش مادی ندارد و کسی از شما نمیخرد .
برخی از مقابر حاکمان بزرگ نیز دارای تله های فیزیکی یا شیمیایی هستند دلیل آن هم وجود راهزنان و دزدان مقبره از باستان به بعد بوده برای حفاظت اموال حاکم . برای هر حفاری ابتدا امنیت خود را تامین کنید . بسیاری از تله ها به مرور زمان از کار افتاده ولی تله شیمیایی طبیعی به وجود آمده که بسیار بسیار خطرناک است . ( در قسمت حفار خوب و تله ها به آن پرداخته میشود ).
با این حساب دلیل علاقمندی قبور گبری ، روشن شد زیرا تمام قبور گبریان ، حداقل دو خمره یا کوزه خالی دارد و این ذهنیت را ایجاد میکند که ، شاید در یکی از این خمره ها سکه یا اشیا قیمتی باشد . به همین دلیل قبور ایشان همیشه در معرض نابودی و نبش قبر بوده و هست که اکیدا توصیه می شود این کار صورت نگیرد .
خدا وکیلی از بین هر هزار قبر گبری ، یکی دارای هدایه است و آن یکی هم سالیان پیش به یغما رفته و اکنون خالی از هدایاست . به تبلیغات گسترده برخی از دوستان گوش نکنید زیرا اهداف ایشان فقط و فقط تحریک شما و خرید دستگاه گنجیاب توسط شماست .