توصیه

بیشتر مردم مخصوصا آنهایی به دنبال گنج و اشیاء به جا مانده از دوران باستان می باشند ندانسته تیشه به ریشه تاریخ و تمدن پدران ما می زنند و میراث به جا مانده گذشته گان را از بین می برند بنده بر آن شدم به مرور به نشانها و علائم و تصاویر روی سنگ ها پرداخته تا شاید کمکی باشد هم برای جویندگان گنج و هم جلوگیری شود از تخریب آثار باستانی .
واقعیت من خیلی جاها مشاهده کردم جوانان برای رسیدن به نان نوایی هر روز خود را به کوه کمر می زنند و به دنبال گنج می گردند و در این کار هر نشان نماد و علامتی را که پیدا می کنند شروع به تخریب آن می کنند مثل علامت مار را روی سنگ مشاهده می کنند بدون هیچ تفکری شروع به تخریب سنگ می کنند غافل از آن که داخل سنگ هیچگاه گنجی قرار داده نمی شود .و آن علامت مار نشانی برای جای دیگری است اگر واقعا کسی به دنبال گنج هست اول از همه باید علائم شناس خوبی باشد. و این افراد هم تاریخ کهن را از  بین می برند و هم وقت وسرمایه جوانی و دست رنج کار خود را و بعد از  یک مدت دست از  پا درازتر بیخیال می شود . بنابرین من اکیدا توصیه می کنم  به هر نشان و نماد در  هر کجا که یافتید به عنوان یک سرمایه وثروت ملی نگاه کنند چون آن تاریخ وهویت آن منطقه است که باید حفظ شود . بنده همان طور که عرض کردم خواهم کوشید در این خصوص راهنمایی های بکنم به مرور باشد که مورد توجه قرار گیرد .و تخریبات در آن کم شود .


کانال اسرار دفینه
https://t.me/joinchat/AAAAAEND6E58Gj2jmgdyWQ

سکه های قدیمی

کانال اسرار دفینه
https://t.me/joinchat/AAAAAEND6E58Gj2jmgdyWQ

ساروج ؛بتون آرمه قدیمی و شکستن آن

ساروج ؛بتون آرمه قدیمی و شکستن آن


ساروج :

در زمانهای قدیم که چیزی به نام بتون وجود نداشت ، برای ساختن جاهای مستحکم از موادی به نام ساروج استفاده می شد. امروزه به اشتباه مردم فکر میکنند که ساروج برای نگهداری عتیقه بوده است در صورتی که اینطور نیست.ساروج برای پل سازی ، ساخت قلعه های محکم ، سد سازی ، و راه برای آب و نگهداری عتیقه و بسیاری از این مواری استفاده می شده است.ساروج انواع مختلف دارد که محکمترین آن به ترتیب از ساروج سیاه شروع میشود و بعد از آن ساروج سفید و ساروج طوسی و ساروج کرم است. بعضی از ساروجها با موادی بنام سیلکس و بعضی با سرب و مس ذوب شده درست می شدند. اینها استقامت ساروج و محکمی آن را بالا میبرد.در ساروجهایی که برای جلوگیری از نفوذ آب ساخته میشد از پشم شتر و موی بز استفاده میشد که ساروج را برای جلوگیری از نفوذ آب مستحکم میکرد.تا چند سال پیش شصدو دو نوع ساروج شناخته شده است که از این تعداد پنجاه و یک نوع آن بدون اموال (زیر خاکی) میباشد و از باقیمانده انواع ساروج همه دارای طلا نمیباشد. در حفاریهای انجام شده اکثرا از سه نوع ساروج بار طلا بیرون آمده است و الباقی دارای نقره و مفرق و اجناس دیگر بوده اند.
کلیه ساروجها از مواد اصلی زیر درست شده اند.
شن و ماسه ، آهک و سفیده تخم مرغ
مواد دیگری هم به انواع ساروج اضافه میشد که در بالا نام بردیم.
طریقه خرد کردن هرکدام از این ساروجها متفاوت است ولی به طور کلی میتوان آنها را خرد کرد و از بین برد. برای مثال یک الماس را فزض کنید که میخواهید آن را خرد کنید. اگر با پتک هم روی آن بزنید خرد نمیشود ولی اگر بدانید که ضربه را به کجای الماس وارد کنید به راحتی خرد میشود و به قطعات کوچک تقسیم میشود. ساروج هم مانند همین الماس است ، اگر مواد آن در دسترس نباشد باید بدانید که از کجا شروع به شکستن آن بکنید تا بهتر نتیجه بگیرید.
برای ساخت مواد جهت خرد کردن ساروج باید نمونه ساروج وجود داشته باشد و مواد برای آن نمونه ساخته شود یا اینکه بدانید ساروج شما از چه نوعی است.از بین بردن ساروجهایی که به صورت عمودی میباشد با استفاده از مواد بسیار سخت تر است ولی نشدنی نیست. اول باید دور جایی را که میخواهیم مواد بریزیم با خمیر گرفته و آن را کاملا آبندی کنیم و بعد از مواد ساروج استفاده کنیم.
حالا که بحث ساروج را تمام کردیم چند خط هم در مورد سنگ برایتان بگویم.
سنگ را نیز اگر از نقطه ضعیف آن کار کنیم به راحتی شکسته میشود و میتوان سنگهای چند تنی را خرد کرد ولی اگر به پست سنگی خوردید که هم قطر داشت هم رگه نداشت که بتوان با قلم و چکش خردش کرد ، باید به روش زیر عمل کنیم.

چند سوراخ در یک امتداد و به فاصله های مشخص در سنگ ایجاد میکنید و در داخل آنها موادی به نام کترا میریزیم (نوع ایرانی آن بهتر از نوع خارجی آن عمل میکند) و بعد با چوب سوراخها را کاملا از نفوذ هوا میپوشانیم و محکم میکنیم. از بست و چهار ساعت تا چهل و هشت ساعت بعد کترا در داخل سوراخ حجم میگیرد و باعث ترک خوردن سنگ میشود و سنگ را خرد میکند.

کانال اسرار دفینه
https://t.me/joinchat/AAAAAEND6E58Gj2jmgdyWQ

درخت و انواع آن

درخت و انواع آن:

در ایران انواع مختلف درخت وجود دارد.در گذشته درختانی که عمر طولانی داشتند برای نشانه استفاده می شدند و در بیشتر جاهایی که اموال گذاشته می شد درختی هم کاشته می شد که بعدها پیدا کردن جا راحت باشد. درختانی که بیشتر برای این کار استفاده می شد به این ترتیب می باشد:
بوته گز که در حدود شش هزار سال عمر میکند.درخت سرو که در حال حاضر چهار هزار ساله آن وجود دارد.
درخت داغ داغان که در حال حاضر چهار هزار و پانصد ساله آن هست.
درخت آزاد که دو هزار سال عمر میکند و در جنگلهای شمالی ایران به وفور یافت می شود.
درخت چنار که حدود هفتصد سال عمر میکند و پس از آن هر سال یک بار خود کشی می کندو خود را می سوزاند تا از بین برود که این خود سوزی هم چندین سال طول می کشد. مانند درخت چنار امامزاده صالح که حدود نهصد سال قدمت دارد.
درخت نارون حدود پانصد سال عمر می کند.
درخت سنجد نیز حدود پانصد سال عمر می کند.
درخت زالزالک ودرخت توت وحشی هم عمرشان زیاد و بیشتر در آذربایجان به عنوان نماد بکار رفته اند.
درختهایی با عمر طولانی اکثرا نشانه بار است و بار هر کدام از آنها با دیگری متفاوت است به فرض اموالی که در نزدیکی بوته گز یافت می شود با اموالی که در کنارسرو یافت میشود همیشه متفاوت بوده است.

کارشناسی آثار و اشیاء باستانی


1-      شناخت مکانهای باستانی
2-      شناخت اجساد
3-      شناخت سنگ ها که خود به 3 بخش تقسیم میشود:
1-      سنگهای دوران حجر
2-      سنگهای بعد از دوران حجر
3-      سنگهای میان دوره ای
4-      شناخت سفال ها در دوره پنج هزار ساله
1-      ساده ، قهوایی ، سیاه ، خاکستری
2-      لعاب دار – لعاب بیرونی ، لعاب درونی
3-      نقش دار  که به رنگهای مختلف است و هر رنگ متعلق به یک دوران خاص
5-      فلزات  که خود به پنج قسمت تقسیم میشوند.

الف-      مس : که از تمام فلزات قدیمی تر است. مس را هم به تنهائی درست میکردند و هم در فلزات دیگر آلیاژ میکردند.
ب -       مفرغ : پس از مس مفرغ قدیمی ترین آلیاژ است. مفرغ ساده ساز دارد و نقش دار که بسته به حکومتها فلزات متفاوت میشود و قلم آنها فرق میکند مفرق بیشتر از کلیه فلزات مصرف میشد چون فلزی عادی بود و همه مردم میتوانستن آن را خریداری کنند. چون هم ارزان بود و هم فراوان و به همین دلیل است که در اکثر قبرهای قدیمی فلز مفرغ فراوان یافت می شود.

3-      نقره  که خود بر دو قسمت تقسیم میشود.
الف-   نقره ساده : که از آن سکه و مجسمه های زیبا می ساختند که اکثرآ با عیار بالا از آن استفاده میکردند و اصطلاحآ به آن نقره پنبه ای می گفتند.
ب -    نقره طلاشور : که از آن بیشتر ظروف و مجسمه میساختند و به نقره چند خط طلا میزدند (عیار میکردند) که عمر نقره زیاد شود. شما میدانید که نقره وقتی به مدت طولانی بماند به صورت خاک نقره میشود و از بین میرود. نه اینکه ذات نقره از بین برود بلکه اکسید میشود و به صورت خاک نقره باقی میماند ولی نقره هائی که طلا شور میشدند بسیار سالمتر از نقره خالص باقی میماندند و به همین دلیل هست که کاهی اوقات در حفاری ها در خمر ها فقط خاک نقره یافت میشود.

4-      طلا که به ذات خود نه تنها فلزی گرانبهاست که از استقامت بسیار بالائی برخوردار است و به هیچ عنوان از بین نمی رود.
همه میدانیم که وقتی فلزی به مدت طولانی در زیر خاک میماند جرم خاک به روی آن می نشیند که در اصطلاح میگویند پاتین بسته است و کاملاً هم درست است ولی طلا به ذات خود پاک است و به همین دلیل هم هست که طلا وقتی به مدت طولانی در زیر خاک میماند از خاک پاتین نمی بندد و اکثر کسانی که کار تقلبی میسازند در این قسمت کار مشکل دارند که نمیتوانند طلا را پاتین بندی کنند. پاتین طلا از خود طلا است که به صورت ذرات به روی کار مینشیند چون طلا همه چیز را از خود دور میکند بغیر از طلا.

5-  هفت جوش : در زمانهای قدیم اجناسی را که می خواستند محکم درست کنند که از بین نرود و عمری طولانی داشته باشد ، هفت آلیاژ را با هم ترکیب میکردند که درجه ذوب آن بسیار بالا بود که و از نظر سختی به تیتانیوم فعلی معروف میباشد و از فلزات طلا ، نقره ، مس ، روی ، سرب ، آهن ، مسوار  تشکیل می شد که قلم زدن هفت جوش بسیار سخت و طاقت فرسا بود و هنر مندان بسیار ماهری میخواست تا بتوانند این آلیاژ را بسازند و قلم بزنند. در مورد هفت جوش باید بگویم که از تمام فلزات سنگین تر است و چون ساخت آن بسیار سخت بود آن را قالب هم می ریختند.

6-      سه جوش : بعد از اینکه سختیهای هفت جوش نمایان شد و برای همه هنرمندان کار با آن مشکل بود آلیاژ سه جوش درست شد که کار با آن بسیار راحت تر از هفت جوش بود. این آلیاژ از ترکیب طلا ، نقره و مس ساخته میشود که قلم خوردن آن خیلی راحت تر از هفت جوش بود ولی باز هم از فلزات دیگر محکمتر و سخت تر است و یکی از دلائلی که نقره را طلا شور میکردند همین سختی آلیاژ هفت جوش و سه جوش بود. .فلز نقره طلا شور را اکثرآ هنرمندان برای خاندان دربار می ساختند.طلا کوب با طلا شور فرق میکنه و این دو تا با هم قاطی نشوند.بعضی از نقره ها را طلا کوب میکردند و بعضی از طلا ها را نقره کوب.بعضی از مفرغ ها را طلا کوب میکردند.بعضی از مفرغ ها را نقره کوب میکردند. که این نیز برای شکیل شدن کار بود و اکثرا هنرمندان این کار را برای درباریان انجام میدادند.بغیر از این چهار عمل بالا ، عملی برای کوبیدن با فلزات دیگر انجام نمی شد.

کانال اسرار دفینه
https://t.me/joinchat/AAAAAEND6E58Gj2jmgdyWQ