اسرار دفینه
فروش فلزیاب، فروش طلایاب، گنج یاب تصویریاسرار دفینه
فروش فلزیاب، فروش طلایاب، گنج یاب تصویریعلامت لوزی
علامت لوزی
علامت لوزی به تنهایی استفاده نمی شود و امکان دارد در یک طرفش نقطه چین یا دایره داشته باشد. باید به سمت آن علامت دوم حرکت کرد و در مسیر علامت بعدی را پیدا خواهید نمود. توجه داشته باشید که باید به تعداد نقطه چین ها قدم برداشته شود . معمولاً لوزی علامت قبر سنگی یا مقبره یک خانم بلند مرتبه است اگر لوزی به تنهایی و بدون علامت دیگری باشد معنی آن این است که در آنجا اتاق یا قبری خالی می باشد
کانال
کانال
وجود سنگ نگاره و علامت کانال بصورت حکاکی کاملا واضح و دارای گودی، در مناطق مختلف، معانی مختلفی داشته که باید با بررسی دقیق منطقه و نیز مشاوره با افراد با تجربه و کار بلد مفهوم آنها را بیابید.
در اینجا معانی و نظریه های مختلف در مورد این نوع سنگ نگاره را به اختصار برای شما شرح می دهم:
1- در حالت اول می تواند نشان دهنده یک منبع آب آن در نزدیکی محل سنگ نگاره، می باشد.
2- در حالت دوم می تواند نشان دهنده یک مقبره ( گور دخمه صخره ای ) در آن نزدیکی بوده و این مقبره در داخل یک غار یا اتاقکی صخره ای می باشد و دهانه آن را بسته و پلمپ نموده اند.
در این حالت باید درون کانال حکاکی شده آب بریزید و مسیر حرکت آب به خارج از سنگ، مسیری است که باید به آن طرف رفته تا محل مذکور را بیابید.
3- در حالت سوم مقبره ای درون یک غار با دهانه کوچک می باشد که خود این سنگ یا صخره در جلوی دهانه ورودی قرار گرفته و راه را مسدود نموده است (توجه داشته باشید که در اینصورت، این نشانه آخر خواهد بود)
4- در حالت چهارم علامت وجود مقبره ای است، بسته شده که در روبروی آن قرار داشته و محل مورد نظر دارای حداقل دو شیب تند در طرفین می باشد و باید در بالای برجستگی، به دنبال آن بگردید.
5- در موارد دیگر می تواند نشان دهنده یک سد و محل انباشته شدن آب یا محل جلوگیری از نفوذ آب باشد.
البته در مواردی هم دیده شده است که این نوع سنگ نگاره، اشاره به وجود معدن سنگ و یا محل ورود و شروع محدوده منطقه ای صنعتی در گذشته بوده است.
حفره و هواکش ها
حفره و هواکش ها:در جاهایی که حفره یافت شود باید درون آن رفته اگر این حفره ها به صورت مارپیچ بود و هرچه بیشتر به سمت داخل رفتید کوچک و باریکتر شد تا جایی که به صورت گربه رو در آمد آن را میتوان هواکش نامید این هواکش ها برای خزانه به کار میرفتند چون خزانه ها محلی بودند که در آنجا سکه ضرب میشد و جایی که سکه ضرب میشد رفت و آمد هم زیاد بود و آنها به این فکر افتادند تا هواکشی را تعبیه کنند که گازهای فلزات در آنجا جمع نشود و برای اینکه در زمان جنگ دشمنان به آن دسترسی پیدا نکنند در اصلی آن را با سنگهای بزرگ مسدود کرده و مقدار فراوان خاک بر روی آن میریختند تا آن مکان آشکار نباشد. هواکشها دو جهت داشتند خروجی و ورودی . ورودی برای وارد کردن هوا به درون آن و خروجی برای خارج کردن هوا. این هواکش ها معمولا از چند اتاق عبور میکردند اتاق اول اتاقی خالی بود . اتاق دوم جای ضرب سکه و اتاق سوم هم محل قرارگیری سکه ها و دیگر اموال با ارزش بود
چه قبور و مزارهایی دارای گنج و دفینه هستند ؟
کجاها رو حفاری و کاوش کنیم و کجاها رو کاوش نکنیم ؟
برای پاسخ این سئوال ، فقط کافیست نگاهی به تاریخ و زمان بکار گیری طلا در دوره های مختلف بیاندازیم .
مطمئنا زمانی که در ایران طلا وجود نداشت نباید انتظار داشته باشیم که در قبور ایشان طلا پیدا کنیم . مصریان و سومریان ، در این مورد از ایران پیشی گرفته اند و مصریان در حدود چهار هزار سال است که از طلا استفاده میکنند البته در اوایل به کار گیری طلا در مصر ، این فلز مختص فرعون و خانواده او بود و دیگران حق استفاده از آن را نداشته اند .
در هر حال ، قبل از هخامنشیان حدود سه هزار سال قبل ، ایرانیان از مس و مفرغ و آهن و برنج ، برای تزئینات و همچنین لوازم جنگی استفاده میکردند پس قبوری که منتسب به مهر پرستان ابتدایی و همچنین چند ایزدان باستان است، دارای طلا نیست زیرا در این دوره ها اصلا طلا وجود نداشت .
از زمان هخامنشیان به بعد ، طلا وارد گردونه فلزات ایران شد . ( البته برخی از باستان شناسان اعتقاد دارند که طلای ایرانی ، پانصد سال قبل از هخامنشی در ایران وجود داشته ولی در مقیاس بسیار کم )
پس قبوری که منتسب به دوره قبل از هخامنشیان باشد ، در بهترین حالت دارای ابزار آلات و یا وسایل تزئینی مسی یا مفرغی و یا ....است . این قبور از نظر میراث فرهنگی دارای ارزش هستند ولی از نظر من و شما نه . ادوات مسی بدون شک اکسیده شده و نمی توان آن را ذوب کرد و به مس رسید . خواهشا این قبور را باز نکنید . نشانه ای که می توان آن را به کار گرفت این است که ظهور فلز طلا ، تقریبا با رسمی شدن خط میخی هم زمان است . به راحتی می توان اینطور استنباط کرد که اگر در قبور خط به کار رفته باشد احتمال وجود دفینه بیشتر است البته فقط احتمال .
ایران عزیزمان ، طبق برآوردهای باستان شناسان ، بین هفت هزار تا دوازده هزار سال تمدن در خود نهفته دارد و بسیاری از این قبور هنوز هم وجود دارند که مربوط به هزاران سال پیش است . این قبور را باز نکنید .
وجود دفینه در قبور و مقابر مربوط به حدود دو هزار و هفتصد سال پیش تاکنون است . حال چگونه می توان فهمید که این قبور متعلق به چه زمانی است ؟
یکی از راه ها وجود خط است .
راه دیگر وجود قبرستان است . یعنی زمانی که ایرانیان تصمیم گرفتند که مردگان خود را در مکان خاص دفن کنند . زیرا پیشینیان معمولا در خانه هایشان دفن میکردند .
راه دیگر برای فهمیدن عمر این قبور ، کتابخانه ها و کتابهای خطی بومی است .
تاریخ منطقه و همچنین اتفاقاتی که در منطقه افتاده بسیار کار گشاست .
این قبور معمولا مدور حفر می شدند .دارای سنگهای بزرگ و همچنین دارای عمق کم هستند . فرد مدفون به جهت خاصی خوابانده نشده و اگر سه قبر شکافته شود می بینید که در سه جهت مختلف دفن شدند . خلاصه به طور کل اگر این نوع قبور را ببینید خودتان متوجه خواهید شد زیرا استخوانها نیز به زمین چسبیده و در حال جذب به زمینند . و بسیاری نشانه های دیگر که به آن در مطالب بعد خواهیم پرداخت .
معمولا قبور دوره سلوکیان واواخر اشکانیان و دوره هخامنشیان دارای بهترین هدایا هستند .در ادوار پس از ساسانی و طلوع اسلام ، دفینه گذاری از قبور و مقابر به مکانهای دیگر منتقل شد ولی بطور کامل و تمام ، قبور ایرانی خالی از هر وسیله ای دفن نمیشدند بلکه میترا پرستی و میتراییوم ها تا چند قرن وجود داشتند و به شیوه باستانی خود تدفین میکردند .
گور دخمه
گور دخمه
گور دخمه خود یک مبحث بسیار بزرگی است که میشود چندین کتاب در موردش نوشت.گور دخمه ها یادگار سلسله مادهاست و از آن موقع چنین رسمی برای تدفین وجود داشته است.اغلب گوردخمه ها دارای بار هستن و بارش به آسانی خارج میشود.اغلب بار در خود گور میباشد.در مواردی هم بوده که از دخمه راهی مخفی به اتاقکی ختم میشود که اموال آن شخص است که در گور دخمه دفن شده.گور دخمه ها اغلب در ارتفاعات قرار دارد به طوری که بدون طناب و آویزان شدن از پرتگاه راه دیگری برای ورود وجود ندارد.این رو همیشه به ذهن بسپارید که اطراف آن قلعه یا دژ هم وجود خواهد داشت.هیچگاه گور دخمه ها را تخریب یا منفجر نکنید و فقط کار خود رو انجام بدید .در گور دخمه ها از ساروج استفاده نشده است و تمام بنا از تراشیده شدن سنگ ساخته شده است.
چه قبور و مزارهایی دارای گنج و دفینه هستند ؟
کجاها رو حفاری و کاوش کنیم و کجاها رو کاوش نکنیم ؟
برای پاسخ این سئوال ، فقط کافیست نگاهی به تاریخ و زمان بکار گیری طلا در دوره های مختلف بیاندازیم .
مطمئنا زمانی که در ایران طلا وجود نداشت نباید انتظار داشته باشیم که در قبور ایشان طلا پیدا کنیم . مصریان و سومریان ، در این مورد از ایران پیشی گرفته اند و مصریان در حدود چهار هزار سال است که از طلا استفاده میکنند البته در اوایل به کار گیری طلا در مصر ، این فلز مختص فرعون و خانواده او بود و دیگران حق استفاده از آن را نداشته اند .
در هر حال ، قبل از هخامنشیان حدود سه هزار سال قبل ، ایرانیان از مس و مفرغ و آهن و برنج ، برای تزئینات و همچنین لوازم جنگی استفاده میکردند پس قبوری که منتسب به مهر پرستان ابتدایی و همچنین چند ایزدان باستان است، دارای طلا نیست زیرا در این دوره ها اصلا طلا وجود نداشت .
از زمان هخامنشیان به بعد ، طلا وارد گردونه فلزات ایران شد . ( البته برخی از باستان شناسان اعتقاد دارند که طلای ایرانی ، پانصد سال قبل از هخامنشی در ایران وجود داشته ولی در مقیاس بسیار کم )
پس قبوری که منتسب به دوره قبل از هخامنشیان باشد ، در بهترین حالت دارای ابزار آلات و یا وسایل تزئینی مسی یا مفرغی و یا ....است . این قبور از نظر میراث فرهنگی دارای ارزش هستند ولی از نظر من و شما نه . ادوات مسی بدون شک اکسیده شده و نمی توان آن را ذوب کرد و به مس رسید . خواهشا این قبور را باز نکنید . نشانه ای که می توان آن را به کار گرفت این است که ظهور فلز طلا ، تقریبا با رسمی شدن خط میخی هم زمان است . به راحتی می توان اینطور استنباط کرد که اگر در قبور خط به کار رفته باشد احتمال وجود دفینه بیشتر است البته فقط احتمال .
ایران عزیزمان ، طبق برآوردهای باستان شناسان ، بین هفت هزار تا دوازده هزار سال تمدن در خود نهفته دارد و بسیاری از این قبور هنوز هم وجود دارند که مربوط به هزاران سال پیش است . این قبور را باز نکنید .
وجود دفینه در قبور و مقابر مربوط به حدود دو هزار و هفتصد سال پیش تاکنون است . حال چگونه می توان فهمید که این قبور متعلق به چه زمانی است ؟
یکی از راه ها وجود خط است .
راه دیگر وجود قبرستان است . یعنی زمانی که ایرانیان تصمیم گرفتند که مردگان خود را در مکان خاص دفن کنند . زیرا پیشینیان معمولا در خانه هایشان دفن میکردند .
راه دیگر برای فهمیدن عمر این قبور ، کتابخانه ها و کتابهای خطی بومی است .
تاریخ منطقه و همچنین اتفاقاتی که در منطقه افتاده بسیار کار گشاست .
این قبور معمولا مدور حفر می شدند .دارای سنگهای بزرگ و همچنین دارای عمق کم هستند . فرد مدفون به جهت خاصی خوابانده نشده و اگر سه قبر شکافته شود می بینید که در سه جهت مختلف دفن شدند . خلاصه به طور کل اگر این نوع قبور را ببینید خودتان متوجه خواهید شد زیرا استخوانها نیز به زمین چسبیده و در حال جذب به زمینند . و بسیاری نشانه های دیگر که به آن در مطالب بعد خواهیم پرداخت .
معمولا قبور دوره سلوکیان واواخر اشکانیان و دوره هخامنشیان دارای بهترین هدایا هستند .در ادوار پس از ساسانی و طلوع اسلام ، دفینه گذاری از قبور و مقابر به مکانهای دیگر منتقل شد ولی بطور کامل و تمام ، قبور ایرانی خالی از هر وسیله ای دفن نمیشدند بلکه میترا پرستی و میتراییوم ها تا چند قرن وجود داشتند و به شیوه باستانی خود تدفین میکردند .