راههای شناخت ساروج

راههای شناخت ساروج (  تجربه شده )

+برای شناخت ساروج با چکش به محل مورد نظر که ساروج هست ضربه بزنید اگر جرقه داد ساروج نیست

+اگر بویی ازش در نیومد ساروجه

+اره بکشید روش اگر پودر شد ساروجه

+مخلوط آب و بنزین بریزید روش اگر بعد چند دقیقه سیاه شد یا رنگ عوض کرد ساروجه(در بعضی ساروج ها)

+اگه یه تیکه از ساروج بزارید سر زبون باید خیلی تند باشه ک تو قبرها و غارها توصیه نمیشه این روش

+یه تیکه ازش بندازید داخل آبجوش اگه لایه چربی داد ساروجه

+سرکه سفید بریز روش اگه جوشید ساروجه . البته بستگی به نوع ساروج داره

+ مقداری ازش بشکنید باید داخلش الایاف باشه مو بز، کاه علف ، کود دام و غیره.
 

گور دخمه

گور دخمه

گور دخمه خود یک مبحث بسیار بزرگی است که میشود چندین کتاب در موردش نوشت.گور دخمه ها یادگار سلسله مادهاست و از آن موقع چنین رسمی برای تدفین وجود داشته است.اغلب گوردخمه ها دارای بار هستن و بارش به آسانی خارج میشود.اغلب بار در خود گور میباشد.در مواردی هم بوده که از دخمه راهی مخفی به اتاقکی ختم میشود که اموال آن شخص است که در گور دخمه دفن شده.گور دخمه ها اغلب در ارتفاعات قرار دارد به طوری که بدون طناب و آویزان شدن از پرتگاه راه دیگری برای ورود وجود ندارد.این رو همیشه به ذهن بسپارید که اطراف آن قلعه یا دژ هم وجود خواهد داشت.هیچگاه گور دخمه ها را تخریب یا منفجر نکنید و فقط کار خود رو انجام بدید .در گور دخمه ها از ساروج استفاده نشده است و تمام بنا از تراشیده شدن سنگ ساخته شده است

قبور خمره‌ای

قبور خمره‌ای

   در این نوع قبور ، مردگان را در خمره‌هایی قرار می‌دادند . بیشتر محققین معتقدند که نوع تدفین ارتباط نزدیکی با وضعیت جنین در داخل رحم مادر دارد ؛ یعنی همان طور که انسان در رحم مادر قرار گرفته ، پس از مرگ نیز به همان حالت به خاک سپرده می‌شود . این نوع تدفین گویای فلسفه ی مرگ و زندگی است ؛ تولدی نو ،بدین معنی که همین جسم با این اعتقاد زندگی جدید را شروع کرده است و حیات دوباره در جهان دیگر خواهد داشت. به همین منظور ابزارکاری که او به طور کلی که به هنگام حیات با آنها سروکار داشته، با او در درون قبر نهاده شده است

قبور حفره‌ای با پوشش سنگی

قبور حفره‌ای با پوشش سنگی

   این قبور همانند قبور حفره‌ای ساده با خاکبرداری از زمین شکل گرفته و دارای بافت معماری خاصی نیستند و اندازهٔ آنها هم به قامت انسان که دفن می‌شود ، بستگی دارد . در اطراف این قبور و روی آنها تخته سنگهایی قرار می‌دادند و مرده را به صورت چمباتمه و از پهلو به طرف جهات اصلی می خوابانیده اند . آنان با این کار می خواستند آرامگاهی نظیر خانه‌های جهان زندگان به مردگان بدهند . گاهی هم دیواره‌ها و با کف قبر را سنگ فرش می‌کردند که نشانهٔ فرد از مقام در اجتماع  در زمان حیاتش بوده است . گاهی هم از این قبور به عنوان قبرهای خانوادگی استفاده می‌کردند به این ترتیب که گاهی مرده اول را با لایه‌ای از خاک می پوشانیدند و مرده دوم را قرار می‌دادند و گاهی هم وسایل درون گور و استخوانهای مرده اول در گوشه‌ای از قبر جمع کرده و مرده دوم را قرار می‌دادن.